DIY: rustykalnie, czy może shabby chic?

Od pewnego czasu nosiłam się z zamiarem zakupienia białej, drewnianej tacy w klimatach shabby chic, jednak z jakiegoś powodu bez przerwy odkładałam to na później. Przyznaję również, że delikatnie frasował mnie fakt, iż była to raczej zachcianka na zasadzie: bo tak, co niemalże natychmiast zapalało mi czerwoną lampkę ostrzegawczą, aniżeli realna konieczność – ostatecznie, nie potrzebowałam następnego wydatku rzędu 80 – 100 zł dla idei bo chcę.

Nie ukrywam, że czuję się ostatnio przytłoczona ilością rzeczy, które posiadam. Z szafą uporałam się stosunkowo dość szybko, natomiast jeżeli chodzi o pozostałą część mieszkania – zanosi się na bezwzględną konieczność gruntownej selekcji. I wiecie co? Nie mogę się już tego doczekać.

Wracając do tej nieszczęsnej tacy – z czasów tworzenia tła z białych desek i malowania szkatułki, pozostało mi nieco białej farby do drewna. Dodając fakt, że byłam już w posiadaniu starej, rustykalnej tacy w kolorze ciemnego brązu, uznałam, że to świetna okazja, by w przerwach wykonywania uczelnianych projektów zaliczeniowych… po prostu ją pomalować. Przecież to takie normalne, aby wyciągnąć wałek i farbę, zamiast stukać w klawiaturę. Tak, oczywiście, że to zrobiłam, bo jak pewnie wiecie, sesja bywa niesamowicie męcząca, a ja zdecydowanie potrzebowałam odpoczynku ;) Naturalnie śmieję się teraz, choć finalnie bardzo dobrze się złożyło, że podjęłam to działanie w dzień wolny – jej malowanie zajęło mi dobre 8 godzin, więc nie do końca było tak, jak sobie założyłam, czyli szybko, łatwo i przyjemnie.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć)

Na pierwszym zdjęciu ujęcie z dzisiejszego poranka, gdy taca miała ostatnie chwile swej świetności, a dalej już tylko niezbędne narzędzia do wykonania operacji. Gadżety superbohatera:

• biała farba do drewna (szybkoschnąca, byle nie olejna)
• wałek
• cienki pędzelek
• kuweta
• papier zabezpieczający powierzchnię

Taca wymagała trzech warstw (każdą kolejną nakładałam co około godzinę) – trzy pierwsze na zewnątrz, a następnie kolejne trzy wewnątrz, co łącznie zsumowało się do 6-7 godzin + końcowe schnięcie farby. Co istotne – najwięcej czasu wymaga jedynie pierwsza warstwa, kiedy musimy poświęcić jej około 10 – 15 minut, by dokładnie pokryć każdy fragment, później wystarczą wyłącznie sesje około 5-minutowe.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć)

Poniekąd lubiłam jej stary, rustykalny wygląd, jednak nie dość, że zupełnie nie pasował do wystroju wnętrza, to dodatkowo stanowił trudny obiekt do fotografowania – zdjęcia, które wykonuję są z reguły bardzo jasne i słabo nasycone kolorystycznie, natomiast obiekt tego typu idealnie pasuje do poważnej i zacienionej stylistyki, z mocną głębią koloru, czyli zupełnego przeciwieństwa. Poza tym – uwielbiam biel.

Ten wpis to tylko pomost do tematu, który szykuję dla Was w najbliższych dniach. Jak wiecie żaden ze mnie ekspert zarówno od DIY, jak i kulinarny, ale nie oznacza to, że czasem sobie czegoś nie wyczaruję. Blogowanie uruchamia we mnie procesy i zachowania, o które wcześniej raczej bym siebie nie podejrzewała. Zaobserwowałam znaczący wzrost chęci do podejmowania działań, które mają na celu polepszenie mojego komfortu, poprawy jakości życia i upiększania otaczającej mnie przestrzeni – a to akurat postrzegam jako coś dobrego, bo chwilami moja kreatywność i chęci do robienia czegoś nowego bywają naprawdę nadmiernie pobudzone.

Czego możecie się spodziewać w jednym z kolejnych wpisów? Pójdziemy delikatnie w stronę… fotografii :) I hope you’ll like it.

Ach, zapomniałabym! Jeszcze końcowy efekt:

(kliknij w obrazek, aby powiększyć)