DIY: tło do zdjęć z białych desek

Autentyczna historia o tym, jak zostałam „Bohaterem w swoim domu”. Już od dość dawna marzył mi się stół z drewnianych desek, najlepiej taki w chłodnym, szarobrązowym odcieniu, ale i bielą bym nie pogardziła. Niestety jak dotąd nie dorobiłam się ani jednego, ani drugiego, a to głównie dlatego, że wyznaję zasadę ograniczenia kupowania mebli do wynajmowanego mieszkania (powiedzmy sobie szczerze – komu się później będzie chciało to wszystko przewozić?).

Jednak jako, że ostatnio fotografia lifestylowa znacząco wypełniła moją codzienność, zamarzyło mi się białe, vintage’owe tło fotograficzne, wykonane rzecz jasna z białych desek. Z pomocą przyszła mi Kameralna, która swoim wpisem, zainspirowała mnie do podziałania w tej sprawie (co, umówmy się, zdarza się niezwykle rzadko – ja i DIY to dwa przeciwległe bieguny).

Trochę mi to zajęło, ale ostatecznie zebrałam się w sobie, pojechałam po materiały (a wizyta w sklepie budowlanym bez samochodu to dla mnie niemały wyczyn), złożyłam deski w paletę, którą na końcu warto było jeszcze pomalować i w końcu mogłam się cieszyć swoim nowym tłem do zdjęć. Ostatecznie deski zakupiłam w sklepie dla budowlanego newbie (w Castoramie), natomiast farba do drewna została mi jeszcze po malowaniu szkatułki, o której pisałam Wam tutaj, podobnie jak wałek i kuwetka. Potrzebowałam już tylko gwoździ.

.niezbędnik bohatera domu:

• 2 x 2,4 m deska (moja miała szerokość 50 mm, grubość 20 mm i długość 2400 mm, koszt jednej sztuki wyniósł około 8,50 zł)
• szybkoschnąca biała farba do drewna (u mnie z matowym wykończeniem, koszt to około 15 zł za puszkę 0,4l)
• wałek/pędzel oraz kuweta/wiaderko (nie przepadam za pędzlami, jako, że notorycznie gubią włosie – tak, nawet te najdroższe, dlatego skorzystałam z używanego wcześniej wałka – zestaw mini dla kobiety: 10 zł)
• gwoździe (40 mm; 2 zł za milion sztuk)
• młotek
• Dobry człowiek z Castoramy, który moje pociął deski na równe części (koszt usługi: 4 zł, ułatwienie życia: bezcenne).

Jak wyżej, czyli za drobną opłatą skorzystałam z możliwości poszatkowania drewnianych bali, dzięki czemu 2,4 metrowe deski szybko zamieniły się w kawałki: 8 x 50 cm + 2 x 40 cm. Platforma uzyskała więc wymiary 40 cm x 50 cm, a dwa pozostałe elementy po 40 cm posłużyły za dolne mocowanie – cudownie, nie musiałam kombinować co zrobić z niemalże 2,5 metrowymi palami.

Jako, że grubość desek wynosiła 2 cm, a z powodu dolnej belki wymiar ten uległ podwojeniu, potrzebowałam gwoździ o takiej samej długości, czyli 4 cm. Nie pozostało nic innego, jak już tylko je poprzybijać, do czego nawet znalazłam ochotnika (choć jestem przekonana, że zgodził się tylko dlatego, że nie chciał później wysłuchiwać mojego zawodzenia w związku z potłuczonymi palcami).

(aby powiększyć, kliknij w obrazek)

Gotową platformę pomalowałam tylko z jednej strony – pomyślałam, że jasny odcień dębu/klonu (trudno jest mi go określić) zdąży jeszcze zapracować na swoje 5 minut sławy. Białą farbę pociągnęłam dwukrotnie (na trzecim zdjęciu wyłącznie pierwsza warstwa) i to wystarczyło. Przedstawiam Wam efekt końcowy:

(aby powiększyć, kliknij w obrazek)

Z perspektywy chwili obecnej, nieco żałuję, że nie wybrałam szerszych desek, a platformy nie zrobiłam o połowę większej. Następnym razem, gdy już zdecyduję się na pożądany chłodno brązowy odcień, będę miała to na uwadze :) Dziś te deski znajdują u mnie swoje zastosowanie zarówno w fotografii lifestylowej typu flatlay, czyli z lotu ptaka, a także jako podstawka pod laptopa, gdy oglądamy w łóżku filmy – daje radę :)

.przykładowe kadry

(aby powiększyć, kliknij w obrazek)

Więcej propozycji teł fotograficznych znajdziecie w tym wpisie, a pozostałe zdjęcia znajdziecie na moim Instagramie.

Edit: przepraszam Was za prześwietlenia zdjęć z etapami powstawania palety, jednak ten wpis powstawał w okresie, w którym z uporem maniaka rozjaśniałam obrazy do granic możliwości.