Odkrywając Edynburg

Chociaż od naszego powrotu minął już sporo ponad miesiąc, to gdy przygotowywałam zdjęcia do tego tekstu, czułam jakbym znów znalazła się w samym sercu Szkocji. Dlatego tym bardziej żałuję, że jedynie połowicznie udało nam się zobaczyć to niewątpliwie wspaniałe miasto, ale z drugiej strony, jest to przecież świetny powód, by jeszcze kiedyś tam wrócić.

.odkrywając Edynburg

Korzystając z okazji, że moja przyjaciółka miała do opanowania sporą partię materiału na zbliżający się egzamin, postanowiłam zwiedzić Edynburg w pojedynkę. Ostatecznie z naszej dwójki tylko ja byłam w Szkocji po raz pierwszy. Tym razem zrezygnowałam ze ScotRail, jako że bilet nie kosztował już lekko ponad 7£, jak to miało miejsce w przypadku dojazdu do Glasgow, tylko tym razem prawie 19£ (trasa była dłuższa o około 20 km). Wybrałam międzymiastowy autobus linii Citylink, dzięki któremu udało mi się zaoszczędzić połowę kwoty, a komfort jazdy był na równie wysokim poziomie. Uzbrojona w power bank i ulubioną aplikację CityMaps2Go, z samego rana wyruszyłam podziwiać stolicę Szkocji, pokonując tego dnia pieszo ponad 25 kilometrów.

Water of Leith Walkway

Mój pierwszy odhaczony punkt na mapie Edynburga. Nie przesadzę jeśli napiszę, że to jedno z tych magicznych miejsc, o których na próżno szukać informacji w przewodnikach. Cała trasa spacerowa wzdłuż rzeki Water of Leith, uchodzącej do zatoki Firth of Forth, wynosi niespełna 20 kilometrów. Swoją podróż można zacząć w Balerno, a zakończyć w Leith, jednej z dzielnic Edynburga. Ja natomiast postanowiłam zaczepić się koło Dean Village, w zachodniej części centrum miasta. Zwabił mnie tam urokliwy budynek Well Court z roku 1886, który możecie zobaczyć na pierwszym zdjęciu. Jednak z powodu ograniczonego czasu nie zdecydowałam się na pełny dystans i po krótkim, choć niezwykle urokliwym spacerze, skierowałam swoje kroki w stronę Ogrodu Botanicznego.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Królewski Ogród Botaniczny w Edynburgu
(Royal Botanic Garden Edinburgh)

Akurat o nim mogliście już nieco więcej przeczytać w jednym z poprzednich wpisów, który w całości poświęciłam szkockim ogrodom. Założony w drugiej połowie XVII wieku, posiada obecnie kolekcję 14 tysięcy unikalnych gatunków. Jego powierzchnia, licząca około 70 akrów, została podzielona na kilka części tematycznych, wśród których znajdziemy między innymi strefę chińską, alpejską, tropikalną, leśną, czy nawet labirynt, będący częścią The Queen Mother’s Memorial Garden. To miejsce całkowicie skradło moje serce, przez co utknęłam tam na dobre dwie godziny.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Princes Street
oraz Princes Street Gardens 

Decydując się na dalszą trasę wzdłuż Dundas Street, z przyjemnością odkryłam, że ta ulica jest całkowicie przesiąknięta klimatem vintage. Niemalże co chwilę można było natknąć się na antykwariaty, galerie obrazów, czy księgarnie, ale także, jak na jedną z głównych ulic przystało, również i na tłumy turystów. Zmierzając w stronę Princes Street Gardens, celem odszukania piernikowej chatki, niefortunnie trafiłam jeszcze w sam środek świątecznego jarmarku. Tu jednak rozpaczliwe przedzieranie się przez ocean ludzi, bardzo szybko wynagrodził mi wystrzał z zamkowej armaty, który jak się później okazało, ma miejsce codziennie, za wyjątkiem niedziel, punktualnie o godzinie 13:00.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Calton Hill

Wiedziałam, że muszę wejść na Calton Hill odkąd dzień wcześniej zobaczyłam zdjęcia zrobione z jego szczytu. Panorama miasta dosłownie zapierała dech. Jeżeli kiedykolwiek będziecie planowali złożyć tam wizytę, warto pamiętać, że za drobną opłatą w wysokości 4£, istnieje możliwość wejścia na taras widokowy umieszczony na szczycie Nelson Monument. Oprócz tego, na miejscu zobaczymy także potężny National Monument of Scotland, wzorowany na greckim Panteonie, a w niektóre dni tygodnia, zwiedzimy tamtejsze obserwatorium astronomiczne.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Spacerując ulicami centrum, ze smutkiem odpuściłam już sobie trasę Royal Mile, a tym samym podejście pod zamek. Było dość późno, ja miałam zrobione około 25 kilometrów i powoli padałam z nóg, a czekała mnie jeszcze podróż powrotna. Królewską milę postanowiłam odłożyć do czasu następnej wizyty, która miała nastąpić w przedostatni dzień naszego pobytu w Szkocji. I to był niestety spory błąd.

Wyspa Cramond

Tym razem wybraliśmy się samochodem i Cramond było jednym z punktów, które planowaliśmy odwiedzić tego dnia. W czasie odpływu, przez kilka godzin dziennie, wyspa łączy się ze stałym lądem, dzięki czemu istnieje sposobność milowego spaceru wgłąb zatoki Forth. Pomyśleliśmy, że to świetna okazja by zobaczyć pozostałości po starych fortyfikacjach.

Niestety Matka Natura miała zupełnie inne plany, przez co już nad samym wybrzeżem zalała nas ścianą deszczu. Wyjechaliśmy z Edynburga szybciej, aniżeli do niego dotarliśmy, ale zanim to nastąpiło, musieliśmy jeszcze wykręcić wodę z naszych ubrań, a niewiele brakowało, byśmy wylewali ją także i z butów. Porywy wiatru były na tyle silne, a deszcz tak intensywny, że w czasie kilometrowego spaceru (bądź biegu, jak kto woli), straciliśmy również dwie parasolki. Byliśmy skrajnie przemoczeni, dodatkowo temperatura oscylowała na poziomie 3-5°C, więc jakiekolwiek dalsze zwiedzanie nie było już możliwe.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

.miejsca, których nie udało nam się odwiedzić
a które warto mieć na uwadze odwiedzając Edynburg

→ Zamek w Edynburgu (Edinburgh Castle) oraz Royal Mile (piękna, 1,5 kilometrowa ulica prowadząca od Zamku, aż do Pałacu Holyrood). Królewska Mila stanowi główny trakt edynburskiej starówki.

Adres: Castlehill, Edinburgh EH1 2NG
Godziny otwarcia: przed wizytą warto zapoznać się z aktualnymi informacjami dotyczącymi godzin otwarcia, a znajdziecie je dokładnie pod tym linkiem
Wstęp: 16,50£ (1 os. dorosła)

→ Fotel Króla Artura (Arthur’s Seat) to 251 metrowe wzgórze w centrum miasta, należące do Parku Holyrood. Bardzo żałowałam, że nie mogliśmy dostać się na szczyt, jednakże siedząc w samochodzie u podnóża wzniesienia, widzieliśmy tylko lejące się potoki błota podczas oberwania chmury.

→ Pałac Holyrood (Palace of Holyroodhouse), dawna rezydencja królewska.

Adres: Canongate, Royal Mile, Edinburgh, Lothian, EH8 8DX
Godziny otwarcia: przed wizytą warto zapoznać się z aktualnymi informacjami dotyczącymi godzin otwarcia, a znajdziecie je dokładnie pod tym linkiem
Wstęp: 12£ (1 os. dorosła)

→ Muzeum Narodowe Szkocji (National Museum of Scotland) zawiera ponad 10 tysięcy eksponatów, a większość z nich to pamiątki i skarby narodowe. Już sam widok Wielkiej Galerii, mającej aż 18 metrów wysokości (4 kondygnacje), wart jest wizyty w tym miejscu.

Adres: Chambers Street, Edinburgh, EH1 1JF
Godziny otwarcia: codziennie od godziny 10:00 do 17:00, więcej informacji → klik
Wstęp: bezpłatnie

→ Muzeum whisky w Edynburgu (The Scotch Whisky Experience).

Adres: 354 Castlehill, Edinburgh EH1 2NE
Godziny otwarcia: od września do marca od 10:00 do 17:00, od kwietnia do sierpnia od 10:00 do 18:00
Wstęp: ceny są bardzo zróżnicowane w zależności od wybranego pakietu, więcej szczegółów znajdziecie tutaj; ceny zaczynają się od 14,50£ (1 os. dorosła w pakiecie silver)

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Co prawda z planowanych dwóch dni zwiedzania udało nam się zrealizować wyłącznie jeden, ale to tylko powód, by ponownie tam wrócić, jednak tym razem o nieco przyjemniejszej porze roku. Wybierając pomiędzy Glasgow a Edynburgiem, bez wahania wskazałabym na stolicę Szkocji, zwłaszcza, że to miasto ma do zaoferowania znacznie, znacznie więcej, niż możemy przeczytać w przewodnikach, a kluczenie wśród jego wąskich uliczek tylko zaostrza apetyt na więcej. Jeżeli o mnie chodzi to przyznaję – byłam zachwycona.

Byliście już kiedyś w Edynburgu? A może są miejsca, które dopisalibyście do tej listy?