Last minute: wrocławski Jarmark Bożonarodzeniowy

Wrocławski Jarmark Bożonarodzeniowy ma się powoli ku końcowi, pozostał mu lekko ponad tydzień, więc pomyślałam, że to idealny moment na last minute (co by zbytnio nie odgradzać się od aktualności). Możliwe, że zdążyliście już zauważyć delikatną zmianę kierunku publikowanych przeze mnie treści w ostatnim czasie, było całkiem sporo przemyśleń, których nie ukrywam, planuję jeszcze więcej (nie wiem czy to dla Was zła czy dobra wiadomość, mam jednak nadzieję, że to drugie), ale nie samymi rozkminkami człowiek żyje, dlatego tym razem przygotowałam coś lżejszego. Ufam, że macie w zanadrzu chociaż grzańca, jeżeli nie pieczone kasztany :)

Nosiłam się z publikacją tych zdjęć już od ostatnich dni listopada, jako że Świąteczny Jarmark, pojawiający się rokrocznie na wrocławskim rynku, oznacza moją niemalże natychmiastową obecność w pierwszych dniach jego otwarcia. Tak też było i w tym roku, ale bardzo chciałam zaczekać do czasu, aż aura Gwiazdki na dobre udzieli się nam wszystkim, po co wcześniej psuć sobie zabawę.

.santa claus is coming to town!

W okresie Świąt, kiedy liczba ludzi w sklepach i na ulicach rośnie w przerażającym tempie, ja, osoba skrajnie nieprzepadająca za tłumami, corocznie pcham się w ich samo epicentrum, byle tylko zobaczyć, co nowego na jarmarkowych straganach. I tak od 2008. A co ważniejsze – zawsze kupuję to samo: kwaśne żelki, pieczone kasztany, grzane wino i kołacze węgierskie, #różnorodnośćwnajlepszymwydaniu.

Jeżeli wciąż nie dane Wam było przejść się zatłoczonymi ulicami wrocławskiego rynku w okresie Jarmarku, to mam nadzieję, że te kilka, a nawet kilkanaście ujęć Was do tego choć trochę przekona, bo naprawdę warto (chociaż raz). Wiem, że w Wiedniu i Berlinie mają większe, ale nie będzie szału, jeżeli od razu rzucicie się na głęboką wodę, zasada małych kroków przede wszystkim! ;) A czas na to macie do końca przyszłego tygodnia lub… do przyszłego roku (z całą pewnością zagości ponownie, tyle że większy, ot, taki standard).

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Grzane wino (dostępne w 8 lub 10 smakach) to propozycja kultowa. No dobrze, zignorujmy na chwilę wino, chodzi o kubeczki. Za niewielką opłatą, w wysokości 10 zł, możecie schować sobie taki do kieszeni. Ale wino także mają niczego sobie, więc to dwie pieczenie na jednym ogniu. Do tego, w moim menu, absolutnie koniecznie muszą pojawić się również pieczone kasztany. Kocham, uwielbiam i ubóstwiam jednocześnie. Może nie są tak dobre, jak te słynne z placu Pigalle (których nigdy nikt nie widział, a tym bardziej nie jadł, ale przecież są najlepsze), jednak i tak warto za nie przepłacić.

Nie jestem natomiast przekonana, czy płacenie 69 zł za czekoladową tarczę do piły (mimo, że z belgijskiej czekolady) również mieści się w zakresie „warto”. Z pewnością wygląda nietuzinkowo, ale osobiście wolałabym więcej wina – bądźmy rozsądni :)

(kliknij w obrazek, aby powiększyć i wyostrzyć zdjęcie)

Na drugim z powyższych zdjęć, udało mi się uchwycić kawałek budki, w której podają cudo, widoczne na trzecim miejscu – kołacze węgierskie / trdelnik / kurtosz kołacz, jak zwał, tak zwał, dostępne w około 10 wariantach smakowych (z czekoladą, bez, z cynamonem, wanilią, orzechami, kokosem, posypką i wieloma innymi dodatkami). Najlepsze są te jeszcze gorące <3 Kołacze to nic innego jak drożdżowe ciasto, jednak nie sposób porównać tego smaku do jakiegokolwiek innego wcześniej mi znanego, Kurtosz smakuje jak… Kurtosz, proste. Na podanie porcji czeka się do kilku minut, jeżeli nie ma kolejki (mój rekord to godzina w temperaturze -10°C), jednak całość zjada w zaledwie dwie – jest obłędnie pyszny. Dość podobny przysmak można kupić także w Pradze i to przez cały rok, jednak tamte zazwyczaj są wysuszone i zimne, nasze lepsze ;)

Możecie zakupić także podkowę z dedykacją albo najeść słodyczy za wszystkie czasy. Żelki, cukierki, czekolada, dużo czekolady, również owoce solidnie nią oblane, orzechy, lizaki, wata cukrowa… tu jest naprawdę wszystko, czego potrzebujecie, by doprowadzić poziom cukru we krwi do stanu krytycznego. Nie wiem co na to Wasz bilans kaloryczny, ale… raz kiedyś, tak akurat przed Świętami, abyście mieli pewność, że nie zabraknie Wam cukru.

Brakuje jednak jednego, kluczowego elementu, aby wszystko grało jak przykazano: gdzie jest śnieg, ja się pytam?