Pierwszy raz na bungee – skok z 220 metrów w Valle Verzasca

Od wyjątkowo skomplikowanej spirali zdążyło mi się już zakręcić w głowie, przez co widok rosnącej w oczach ściany płaczu znacząco pogarszał moje już i tak nie najlepsze samopoczucie. Jak dobrze, że rano nic nie zjadłam!

Jutro mija rok, od mojego pierwszego skoku na bungee. Z tej okazji (jak i ukłucia lekkiego żalu, gdyż w tym roku nie udało mi się zrealizować czegoś równie pokręconego) powstaje ten wpis.

.maj, 2013 – mój pierwszy raz na 220 metrach

Na południu Szwajcarii, przeszło 1100 km od domu, przywitała nas piękna i dzika Valle Verzasca. Wybraliśmy się w to miejsce tylko z jednego powodu – by pierwszy raz skoczyć na bungee. Uznaliśmy, że skoro robimy już coś tak niecodziennego, warto zorganizować to z fajerwerkami. Szybko przekuliśmy zamysł w konkretny plan, co poskutkowało tym, że ubiegłoroczną majówkę spędziliśmy na trasie: Niemcy, Austria, Liechtenstein, Szwajcaria, Włochy i ponownie Szwajcaria. Aż żal byłoby nie wyskoczyć do Mediolanu, będąc niemalże obok! To właśnie wtedy po raz po raz pierwszy zakochałam się we Włoszech. Co pobłądzone to nasze… ale faktem pozostaje, że chociażby dla samych widoków, warto było w taką podróż się wybrać.

Czy mogliśmy skoczyć w Polsce? Tak, bo ofert było całkiem sporo, ale wybraliśmy trzeci co do wysokości punkt na świecie – tamę Verzasca w Valle Verzasca w południowej Szwajcarii; wysokość: 220m, miejsce, w którym kręcono kadry do filmu Goldeneye z Jamsem Bondem – jej niebotyczne rozmiary zrobiły na nas piorunujące wrażenie!

.co warto wiedzieć planując skok na bungee?
Czyli: co, jak, gdzie i za ile z perspektywy Valle Verzasca

.#1 rezerwacja miejsca

W przypadku Valle Verzasca, miejsce można zarezerwować wcześniej, poprzez zakupienie biletów online, drogą e-mailową, bądź telefonicznie. Wcześniejsze zgłoszenie nie jest konieczne, jednak korzystne, jako że w grupach powyżej 3 osób zaczynają się zniżki. To, co dało się natomiast zaobserwować na miejscu, to fakt, że wiele osób podjęło spontaniczną decyzję, będąc tam jako tzw. gapie. Reasumując, bez rezerwacji również skoczymy.

.#2 czy każdy może skoczyć na bungee?

Należy mieć ukończone 10 lat (tak, też się zdziwiłam), z kolei osoby powyżej 65. roku życia winny posiadać pozwolenie wydane przez lekarza. Formalności: na wstępie otrzymujemy obowiązkową do wypełnienia ankietę, w której to m.in. oświadczamy, iż nie cierpimy na żadne schorzenia, jak i nie chorujemy w sposób, który byłby przeciwwskazaniem do skoku. Ach, zapomniałabym – oczywiście w przypadku gdyby coś poszło nie tak – to „nasza” wina, a firma nie ponosi odpowiedzialności – skaczemy na własne ryzyko, jak stanowi dokument. Po podpisaniu – ruszamy dalej.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć)

.#3 czas na ważenie

Minimalna waga to 45 kg, maksymalna 115 kg. Ważenie odbywa się w ubraniu, więc liczy się wszystko, co mamy na sobie, łącznie z butami, no, chyba, że skaczemy boso (co akurat będzie miało miejsce, jeżeli obsługa uzna, że buty są zbyt luźne lub nieodpowiednie do skoku – warto wybrać się w mocno wiązanym obuwiu sportowym).

.#4 odpuście sobie śniadanie

… lub jakikolwiek inny posiłek przed. Naprawdę.

.#5 jak to się robi?

Na miejscu, dosłownie tuż przed skokiem, bierzemy udział w indywidualnym, krótkim szkoleniu. Instruktor demonstruje symulację skoku, zakłada uprząż, tłumaczy poszczególne mechanizmy i wprowadza w tajniki drogi powrotnej na górę (dokładniej chodzi o przypięcie się do haka, gdy jesteśmy już na dole, z głową w dół, do haka który to ma za zadanie wciągnąć nas na platformę). Na koniec jeszcze kilka sygnałów informacyjnych i można ustawić się w kolejce (!) do skoku. Tak, gdy byliśmy na miejscu przez około 2 godziny, naliczyliśmy co najmniej kilkanaście osób, które zdecydowało się na podjęcie ryzyka, więc trzeba było odczekać swoje.

Source: it.wikipedia.org

.#6 „a co, jeśli nie skoczę?”

Cóż… mamy na to minutę. 60 sekund, czy rzucić się w przepaść, czy nie. To za dużo czasu. Brzmi brutalnie, ale prawda jest taka, że stojąc na tej maleńkiej półeczce wielkości nieco większej niż nasze własne stopy, nie możemy się wahać. Im dłużej czekamy, tym mniejsza szansa, że skoczymy. Organizatorzy dają nam czas 60 sekund na podjęcie decyzji. Po upływie minuty, zdejmują daną osobę z platformy i niestety… wpłata przepada.

.#7 a ile to kosztuje?

I tu zaczyna się robić mniej przyjemnie. Koszt takiego skoku to 210€* dla osób od 20 roku życia włącznie. Jeżeli macie dopiero 19 lat lub mniej albo jesteście studentami (obowiązkowa legitymacja), zapłacicie 160€*.

*ceny aktualne na dzień 4.05.2013 r.

(kliknij w obrazek, aby powiększyć)

.#8 dodatkowe atrakcje

Można wykupić opcję nakręcenia filmu (koszt to bodajże 50€) lub wykonania przez organizatorów kilku zdjęć. Jeżeli skoczycie raz, to za kolejny, ale koniecznie tego samego dnia, zapłacicie już tylko 100€. Po udanym skoku otrzymujemy certyfikat potwierdzający ten jakże bondowski wyczyn, otrzymując dodatkowo… kawałek liny do bungee. Oczywiście nie tej, do której byliśmy przypięci ;) Osobiście bardzo się cieszę, że zobaczyłam ten fragment dopiero po skoku.

.#9 skutki uboczne

Przyznam się – nie zdjęłam łańcuszka, który noszę na szyi, co było bardzo nieodpowiedzialne z mojej strony, bo w czasie skoku zaplątał mi się pod szelkami, nacinając w kilku miejscach skórę. Na domiar złego, z powodu gwałtownej zmiany ciśnienia, po kilku godzinach uwidoczniły się pęknięte naczynka w oczach. W ciągu doby krwista czerwień zajęła praktycznie całe białko oka. Stan ten utrzymał się prawie miesiąc czasu, jednakże odkąd zaczęłam używać kropli przepisanych przez okulistę – gojenie się znacząco przyspieszyło. To uczucie, gdy wpadasz do mamy w odwiedziny na kawę i słyszysz: załóż okulary, bo nie mogę na Ciebie patrzeć – bezcenne.

Celowo nie opisuję swoich wrażeń, bo nie znajduję słów, które w odpowiedni sposób opisałyby to, jak się wtedy czułam – stan, w którym się znalazłam, wchodząc na półeczkę z narysowanymi stópkami, moment, gdy jeden z instruktorów zapytał mnie, czy chcę, aby odliczał, a drugi, w tym samym momencie właśnie skończył to robić, chwila, w której wyłączyłam świadomość, tuż po ostatniej myśli, którą zapamiętałam jako: ale jak to, po prostu skoczyć? Bez niczego? Był krzyk i dalej już tylko spadanie, całkowity bezwład ciała.

Coś mnie wzięło mnie na wspominki ;-) ????Verzasca, 220 m, Switzerland, May '2013. #bungee #switzerland #jumping

Film zamieszczony przez użytkownika Adrianna Zielińska (@alabasterfox) 8 Paź, 2014 o 5:50 PDT

Cover photo (source): it.wikipedia.org/wiki/Valle_Verzasca